آموزش کامل کابل کشی شبکه دوربین مداربسته (قسمت ششم : استانداردهای رایج، تست کابل کشی)

با اینکه هیچ دستورالعمل کلی ویژه یا عمومی / خاص برای نوع کابل کشی شبکه دوربین مدار بسته وجود ندارد اما BICSI با تدوین یکسری دستورالعملهای توصیه ای و پیشنهاد روشهایی برای طراحی و نصب کابل شبکه می تواند کمک کننده باشد. معمولا زمانی که کار به بیان مشخصات کابل کشی دوربینهای مدار بسته می رسد استانداردی با بیان کد مشخص در BISCI بعنوان معیار یا دستورالعمل کار ارائه می شود. این سند یا دستورالعمل بیان می کند که باید نحوه نصب به چه صورت انحام شود و معمولا توصیه می شود که 5 نکته مهمی که در مقاله قبلی آموزش کابل کشی دوربین مدار بسته گفتیم مد نظرتان قرار گیرد و بعنوان بخشی از پروژه نصب کابل شبکه انجام گیرد. در زیر لیستی از مشخصات و کدهای بسیار رایج قید شده است :

• NECA/BICSI 607-2011 : استانداردی برای ارتباطات داخلی و مطمئن و نقشه کشی پلان (زمین) و روشهای نصب کابل شبکه برای ساختمانهای تجاری
• BICSI 002-1011 : بهترین توصیه های عملی برای طراحی و نصب و راه اندازی کابل شبکه در دیتا سنترها
• ANSI/BICSI 001-2009 : استاندارد طراحی سیستمهای انتقال اطلاعات برای موسسات دانشگاهی و آکادمیک K-12
• ANSI/NECA/BICSI 568-2006: استاندارد کابل کشی ارتباطات از راه دور محدود داخلی ساختمانهای تجاری
• دستورالعمل رفرنس طراحی امنیتی و حفاظتی الکترونیکی (ESSDRM)
• دستورالعمل روشهای اجرای ارتباطات از راه دور گسترده و اشتراکی (TDMM)

حتی اگر پروژه ها کاملا بر اساس این استانداردها یا صرفا بر اساس این مشخصه ها اجرا نشوند، بازهم این دستورات و توصیه ها می توانند راهنمای خوبی برای تکنسینها و طراحان کابل کشی شبکه محسوب شوند تا از گرفتار شدن به مشکلات بعدی جلوگیری کرده باشد.

بررسی و آزمایش صحت کابل کشی

نصب صحیح کابلهای شبکه بخش کلیدی برای داشتن یک سیستم نظارت تصویری بدون اشکال خواهد بود.

البته تست و بررسی کابل کشی درواقع کاری پیش گیرانه است تا مشکلات بعدی دوربین مدار بسته را قبل از اتفاق حل نماید و نیازی به رفع مشکلات و عیب یابی مشکل دوربین مداربسته نباشد یا کارکرد نادرست برطرف شود و به نصب و راه اندازی مجدد دوربینهای مداربسته منجر نشود. تسترهای کابل شبکه متوسط و معمولی بسیاری در بازار وجود دارند که براحتی بدون صرف وقت بیشتر، عیب یابی یا تست کابل کشی شبکه را انجام می دهند.

سه نوع اصلی ابزارهای تست کابل کشی شبکه دوربین مدار بسته

انتخاب از بین 3 نوع ابزار Verifier، Qualifier و Certifier (تعیین کننده کارایی، کیفیت سنج، بررسی کننده استاندارد) بصورت زیر است :

Certifier ها تنها وضعیت EIA/TIA568B را بررسی می کنند تا مطمئن شوند خطوط بخوبی کار میکند و با بهترین کارایی قابل استفاده هستند. جنبه منفی اصلی آنها این است که قیمت بسیار بالایی در حدود 10 هزار دلار دارند و چیزی بیش از 4 یا 5 برابر یک دستگاه Qualifier یا کیفیت سنج هزینه دارند.

Qualifier ها هم جزئیات فنی بررسیهای انجام شده را ارائه می دهند و با هیچ استاندارد خاصی سازگار نشده اند تا در فضای عملی با قیمتی کمتر از Certifier ها وضعیت زیرساخت شبکه را بررسی کنند.

Verifier ها هم تنها به بررسی ساده و پایه ای کابلهای شبکه می پردازند و نمی توانند مشکلاتی مثل Crosstalk(تداخل اعوجاجی)، افت سیگنال یا قطع ارتباط منطقی را پیداکنند. مثبت ترین جنبه آنها معطوف به قیمت بسیار کم آنهاست.

بررسی کننده های کابل شبکه(Cable Verifiers)

Verifier ها بیشترین تستهای مورد نیاز ممکن را برای اطمینان از کارکرد اصلی کابلها انجام می دهند و قابلیتهای آنها عموما از شرکتی به شرکت دیگر فرق می کند. Verifier ها از تستهای دستی و غیر خودکار هم برخوردارند و میتواند توسط چندین دستگاه ریموت یا متصل تا انتهای دیگر کابل را تست کنند. برخی از انواع Verifier ها قابلیت تست کابلهای کواکسیال با اتصالات F را نیز دارند.

قابلیتهای رایج Verifier های شبکه

• Wiremap : Wiremap معلوم می کند که آیا کابل UTP بخوبی به دستگاهی متصل شده یا نه و اینکه زوج سیمها بدرستی در سوکت زنی متصل شدند یا خیر (بر اساس استاندارد EIA/TIA 568A/B). این تستر ممکن است وضعیت را بصورت گرافیکی، توسط ال ای دی های تعیین وضعیت یا کدهای تعیین شده به تکنسین ارائه دهد. Wiremap گرافیکی برای استفاده افراد مبتدی و غیر حرفه ای بسیار راحت تر است و بخوبی نشان می دهد که کدام پینها یا زوج سیمها در کابل مشکل دارند یا چطوری دچار crosstalk شده اند. در مورد کابلهای کواکسیال براحتی نشان می دهد که آیا اتصال کوتاهی بین شیلد و سیم اصلی بوجود آمده یا نه.
• چک طول کابل یا مسافت حداکثری : Verifier نشان می دهد که آیا طول کابل شبکه بیش تر از حد استاندارد است یا اینکه کابل UTP بیشتر از 100 متر نباشد. این قابلیت نشان می دهد که حداکثر مسافتی که با این کابل می توان کابل کشی کرد چه میزان است و تا کجا سالم و بقیه کابل که به مشکل خورده است یا شکسته کدام بخش است. بنابراین تعمیرکار براحتی بخش ناقص را تشخیص می دهد.
• تشخیص کابل : هر بخش ریموت دارای یک دستگاههای متمایز است که کاربر می تواند با اتصال کابلهای متعدد یا سوکتهای مختلف در یک لحظه متوجه شود وضعیت اتصال فیزیکی چطور است. یعنی مثلا زمانی که کابلها ارتباط را بر قرار نمی کنند براحتی می توان تشخیص داد که آیا کابلها به سویچ وصلند یا نه؟ یا اصلا تداخل Cross با خطوط تلفن رخ داده یا نه.

دستگاههای Verifier معمولا نتیجه بررسیها را ذخیره نمی کنند در حالی که این قابلیت جزء مزیتهای دستگاههای Qualifier و Certifier محسوب می شود. در قسمتهای بعدی مقالات سی سی تی وی آنلاین به Qualifier ها و Certifier ها می پردازیم.